خدایا گاهی صدها بار مادرم را از خود می رنجانم، صدها بار به او بدی می کنم، صدها بار قلبش را می شکانم...

ولی او صدها بار مرا می خواند، صدها بار مرا مورد محبت خود قرار می دهد، دوباره برایم دعا می کند، دوباره به من لبخند می زندو بدیهایم را فراموش می کند.

حال تو ای مهربان مهربانان

                   ای آفریننده خوبی ها

 چـقــــدر ســـختــــه منـــطقـــــی فــكر كنــــی وقتــــی ...احــســـاســـاتـــت داره خـــفــه ت ميـــكنـــه...

 شکستن دل

به شکستن استخوان دنده می‌ماند

از بیرون همه‌چیز روبه‌راه است

اما

هر نفس درد ا‌ست که می‌کشی . . .

 خیلی ها مترسک رو دوست ندارند !

چون پرنده ها رو میترسونه

اما من دوسش دارم

چون

تنهایی رو درک میکنه ... !

عاشــــــق که میشی . . . هم حســــود میشی ، هم خـــودخــواه
هم دیـــــــــوونه … هم تنـــــــها . . . / .

 اشک زیبا ترین پدیده ی جهانه ولی تا چیزی رو از آدم نگیره  

خودشو نشون نمی ده ...

 عشق یعنی یك سلام و یك درود                    عشق یعنی درد و محنت در درون

عشق یعنی قطره و دریا شدن                      عشق یعنی یك شقایق غرق خون       

عشق یعنی زاهد اما بت پرست                    عشق یعنی همچو من شیدا شدن                    

عشق یعنی رسم دل بر هم زدن                  عشق یعنی سر به دار آویختن

عشق یعنی اشك حسرت ریختن                  عشق یعنی شب نخفتن تا سحر

عشق یعنی سجده ها با چشم تر                عشق یعنی مستی و دیوانگى

عشق یعنی خون لاله بر چمن                      عشق یعنی شعله بر خرمن زدن

عشق یعنی آتشی افروخته                         عشق یعنی با گلی گفتن سخن

عشق یعنی معنی رنگین كمان                    عشق یعنی شاعری دلسوخته

عشق یعنی قطره و دریا شدن                     عشق یعنی سوز نی آه شبان

 عشق یعنی لحظه های التهاب                    عشق یعنی لحطه های ناب ناب

 عشق یعنی دیده بر در دوختن                     عشق یعنی در فراقش سوختن

 عشق یعنی انتظار و انتظار                          عشق یعنی هر چه بینی عكس یار

 عشق یعنی زندگی را باختن                        عشق یعنی در جهان رسوا شدن

 عشق یعنی مست و بی پروا شدن              عشق یعنی با جهان بیگانگى

          عشق یعنی سوختن یا ساختن

 تنهایم...

 دیگر به دنبال همراه “اول” نیستم ! این روزها اول راه همه همراهند …
این روزها ، باید به دنبال همراه “آخر” گشت … 

____________________$$$$$$$
_____________________$$$$$$$$$$
__________________$$$$$$$_$$$$$$
_________$$$$$$$$$$$$$$$$$__$$$$
_____$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$__$$$$
____$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
___$$$_$$_$$$$$$$$$$$$$$$$_$$$$$
__$$$$$_$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
__$$$_$$_$$$$$$$$___$$$$$$_$$$
__$$$_$$_$$$$$$$$_____$$___$$$
_$$$$$_$$$$$$$$$$$__________$$
_$$$_$$_$$$$$$$$$$
_$$$_$$_$$$$$$$$$$
_$$$_$$_$$$$$$$$$$$
$_$$$$$$__$$$$$$$$$
$_$$$$$$___$$$$$$$$
_$$$$$$$$$__$$$$$$$
$_$$$$$$$$___$$$$$$
$$_$$$$$$$$___$$$$$
$$$_$$$$$$$$__$$$$$$
_$$$_$$$$$$$$$_$$$$$
$$$$$ __$$$$$$$$_$$$$
$$$$$$$ __$$$$$$$$$__$
$_$_$$$$$__$$$$$$$$$_$$$$
$$$__$$$$$__$$_$$$$$$$_$$$$
$$$$$$_$$__$$$$$$$$$$$$$$$
_$$$$$$$__$$$$$$$$$$$$$$$$
__$$$$$__$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$__$$$__$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$____$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$____$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$__________$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$____________$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$______________$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$_______________$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$_______________$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$____________$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
__________$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
_$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$_$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$__$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$__$$$$$$$$$$$$$____$$$$$$$$$$
_$$$__$$_$$________$$$$$$$$$$$
_$$$_$$_____________$$$$$$$$$$
_$$_$$______________$$$$$$$$$$
_$$$$________________$$$$$$$$$$
_$$$$________________$$$$$$$$$$
__$$$_________________$$$$$$$$$
$_____________________$$$$$$$$$
$____________________$$$$$$$$$$
$____________________$$$$$$$$$$
$____________________$$$$$$$$$__$$$$$
$___________________$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$____________________$$$$$__$$$$$$$$

 هر چقد رو دیوار مجازی بنویسم بازم هیچ کدوم از حرفای دلمو نمی تونم بگم حرفایی که هرگز نه میشه گفت نه

 اشک من جاری شد... 

جای تو خالی بود 
جـــــــــای تـــــــــو ... 
عکس تو درطاقچه ی کوچک قلبم خندید 
شعر دلتنگی من سخت گریست

 در جمع سُکوت مـے کنم...

در خيـابـان اَز کـنارِ ديـــوار رَد مے شـوم...

اَز پنجره ےماشين به بيرون زُل مے زنم...

زانــــوهـايـــم را در بَــغل مــــےگيــــرم...

موسيقـے بـے کَلام گوش مــــےدهم...

اَز ســــايهـ ےخــودم هـم مـے ترسم...

دستِ خـــــــــــودم کهـ نيــست ...
تنهام...

 بعد از خوندن فاتحه برای شادی روحش،از یکی از رفیقاش پرسیدم چطور فتح کرده؟تصادف کرده؟!

اونم با یه نگاه به حلقه ی توی دستم ازم پرسید متاهلی داداش؟گفتم آره،چطور؟

گفت ایشالا خوش بخت بشی؛گفتم فدات.

بعد از چند ثانیه سکوت بهم نزدیک تر شد و گفت:قرص خورد،60 تا ترامادول انداخت بالا و مارو تنها گذاشت!

کمی خودمو عقب کشیدمو پرسیدم آخه چرا؟!

گفت:1سالی میشد به یه دختر علاقه شدیدی پیدا کرده بود جوری که حاضر بود براش جونشم فدا کنه . . .

چند باری بخاطر دختره با خونوادش بحثش شده بود،یکی دو بار هم با پدر دختره دهن به دهن شده بود . . .

خلاصه نه خونواده خودش راضی بودن که این دو تا عاشق به هم برسن و نه خونواده دختره . . .

من سرمو به نشانه ناراحتی تکون دادمو سکوت کردم تا ادامه حرفاشو بزنه؛

رفیقش آهی کشید و ادامه داد:چند هفته پیش که با رفقا از سر الافی تو پارک جمع شده بودیم میگفت که اگه بهم ندنش خودمو میکشم(اما همه ما از کنار حرفش با چند تا نصیحت کوچیک و چند تا خنده ساده گذشتیم)!

بچه بدی نبود،همه ازش کم و بیش راضی بودن،اما حالا بخاطر کاری که کرده نظر مردم نسبت بهش عوض شده!

روی آگهی ترحیمش نوشته بود دوشنبه 91/7/10 سومین روز درگذشتشه و ساعت 3 بعدظهر مراسمی تو مسجد محلشون براش گرفتن.

با رفیقش خداحافظی کردمو به قدم زدنم ادامه دادم،بعد از چند دقیقه اشکم دراومد و خدا رو شکر کردم که منو به عشقم رسونده.

ساعت 3 یه پیرهن تیره تنم کردمو رفتم داخل مراسمش،بعد از تموم شدن مراسم به سمت رفیق "دوست مرحوم" رفتم و باهاش رو بوسی کردم . . .

ازم تشکر کرد که تو مراسم دوستش شرکت کردم و ازم خواست که برای آمرزشش دعا کنم و بعد هم خداحافظی کردیمو از مجلس خارج شدم.

با خودم تو دلم حرف میزدم،میگفتم چه فایده ای داره که براش فاتحه بخونم!چه فایده ای داره که برای بخشش دعا کنم!

. . . و آیا خدا او را مورد آمرزش و رحمتش قرار میده یا نه؟!

وقتی زمزه های افرادی که تو مراسمش شرکت کرده بودن تو گوشم میپیچه از همه چی بدم میاد . . .

برای شادی روحش صلوات میفرستادن اما بعد از تموم شدن ذکراشون شروع به جانماز آب کشیدن میکردن . . .

واقعا خیلی دلم گرفت.من هرگز نمیگم کار این پسره 17 ساله درست بوده،خودکشی به هر دلیلی هم که باشه حرام و مجازات سختی در پی داره اما کاش بجای حرف زدن پشت مرده و تریپ مرجع تقلیدی ورداشتن،قبل از وقوع این حادثه راهی جلو پای این جوون میذاشتید!

کاش چند تا ریش سفید جمع میشدن و این نوجوون رو که تو دام عاشقی افتاده بود با زبون خوش نصیحت میکردن!و یا حتی "کاش" بجای سخت گیری های بجا و بی جا دست این دو تا عاشق رو بهم میرسوندن.

واقعا نداشتن کار و پول و سن مجاز ازدواج ارزش از دست دادن یه جوون رو داره؟!

باز هم اضافه میکنم که من هم مخالف حرکت اون پسر هستم اما حتما راهی جز خودکشی جلو پاش نمونده بود که دست به این عمل ناپسند زد!

واقعا آدم زبونش از کار میوفته!نمیدونه بگه "خدا بیامرزتش یا نیامرزتش" ؟!؟

دلم کلی گرفت موقع نوشتن این داستان واقعی و تلخ،امیدوارم درس عبرتی واس آینده شه نه اینکه مد شه هر کی عاشقه و به عشقش نرسیده بزنه تو خط خودکشی!

 گاهی از انسان بودنــــــــم شرم میکنم ... 

 نشود فاش کسی آنچه میان من و توست 

دلم کوچک است!کوچکتر از باغچه ي پشت پنجره! ولي آنقدر جا دارد که براي كسى که دوستش دارم نيمکتي بگذارم براي هميشه... ‏;->;->:->

 ميدونی ، گاهی اوقات ، توی بعضی شرايط ، يه بُغض سنگين راه گلومو می بنده ...  تو اون لحظه دلم ميخواد منفجر بشم ... آره ، منفجر بشم و مشکلاتم رو به همه بگم ، بگم که دارم چه دردی رو تحمل ميکنم و روحم زير اين فشار داره داغون ميشه ..........  اما ميدونی ، همون موقع به خودم ميگم  : که چی؟ برای چی بايد مشکلاتم رو به ديگران بگم ؟؟؟؟ ... بگم که چشماشون پُر از اشک بشه و دلشون برام بسوزه و بگن :”آخی ... بيچاره چه دردی رو داره تحمل ميکنه !!!!!!!! نه ...هرگز ! اين دلسوزيا .. اين ترحم ها ، حالمو بهم ميزنه ! برای همين تا حالا تحمل کردم و دم نزدم ،....  ميدونم تو هم مثل منی  ...ولی ، ميدونی تفاوت من و تو چيه؟؟؟!! اينه که تو وقتی اون بُغض تا گلوت مياد و ميخواد بترکه ، تو اين اجازه رو بهش نميدی ، آره ، تو اين اراده رو داری که اجازه ندی اين بُغض بترکه...ولی من ، من اين اراده رو ندارم ، من اجازه ميدم بُغضم بترکه و اشکام بريزه رو گونه هام ... به خيال خودم آروم ميشم ، اما انگار بدتر ميشه !! ...  برای همينه که حالا سعی ميکنم گريه هم نکنم ، بشم يه سنگ که به هيچی توجه نداره ، يعنی توی اين دوره زمونه بايد يه سنگ بود تا باقی موند ، يه سنگ خارا .... اما ، فکر که ميکنم ، ميبينم حتی سنگ بودن هم ارادهء قوی می خواد!!!!!!! 

 به راستی چه سخت است خندان نگهداشتن لبها در زمان گریستن قلبها و تظاهر به خوشحالی در اوج غمگینی و چه دشوار و طاقت فرساست گذراندن روزهای تنهایی در حالی که تظاهر می کنی هیچ چیز برایت اهمیت ندارد . اماچه شیرین است در خاموشی و خلوت به حال خود گریستن